Nog steeds nieuwsgierig?

Dan gaan we verder.

 

Mijn poppenhuizen.

 

 

Nog steeds in de maak !

 

Ik moet maar eens nieuwe foto´s maken.

Deze foto´s zijn met mijn oude camera gemaakt en

schreeuwen om mooiere afdrukken. Maar wil ze toch laten zien,

zodat je een beetje idee krijgt van mijn passie.

 

 

Mijn gedachten dat poppenhuizen-mensen niet volwassen waren geworden en er een steekje aan hen loszat, heb ik door schade en schande naar het land der fabelen moeten verwijzen. Ik werd gegrepen door het miniatuurvirus en blijf er dag en nacht mee bezig. Al is het alleen maar in gedachten.

 

 

Toen ik eenmaal besloten had aan een poppenhuis te

beginnen, wilde ik geen huis, maar het in een antieke

kast maken.

 

 

Ik zag in de P&M een eettafel met stoelen en begon

aan deze  stoel. Mijn moeder was een enthousiast lijdend voorwerp en mijn 1e stoeltje was voor haar. Daarna een Friese wandklok en daarna een buikkast. Toen ik dat mooi genoeg vond, was het tijd om de kast te ontruimen en met de rotklussen die je altijd eerst moet doen te beginnen.

 

Daarna begon het maken van de inrichting. 

Zelfs in een poppenhuis kan het stoffig zijn.

 

In ieder huis hoort een keuken, je ziet nog een

mijn eerst gemaakte keuken stoeltjes.

 

Op de achtergrond zie je de Friese  wandklok.

 

 

Ik had op een profiel eens deze slaapkamer afgebeeld

en men dacht dat het mijn eigen slaapkamer was.

 

 

In een huis kan geen toilet ontbreken.

 

 

De trap is bekleed met een door mijn moeder

geborduurde loper.

 

 

Dit is het winkeltje dat ik ook in de kast wilde.

De dame achter de toonbank moest een Amsterdamse

uitstraling hebben. De lampjes op de achtergrond zijn

gemaakt van automaten balletjes.

 

Verder heb ik diverse kamertjes gemaakt o.a.

 

 

Deze was voor mijn moeder.

 

 

Het is hierop niet te zien, maar achter de geopende

deur is licht, zodat je het idee krijgt, dat je naar buiten

de tuin in kijkt.

Er moest een Duitse herder in.

 

Dit is een kijkkamertje met daarin een ballerina die

klaarzit om op reis te gaan.

 

 

Een Kerstkamer mag nooit ontbreken.

 

 

 

Op deze zelf ontworpen canape ben ik reuze trots en er

ligt een breiwerkje op en een cadeau gekregen kussentje met mijn M er op geborduurd. 

 

 

 

Dit poppenhuis heb ik van mijn vriendin geerfd.

Als je goed kijkt zie je mij op de veranda staan.

 

 

 

Van andere vrienden kreeg ik dit poppenhuis, wat bijna

exact op het ouderlijk huis lijkt. Eerder heb je mijn

ouders met mij als klein kind op een stoep voor het

huis zien staan.

 

  

 

 

Ik popel om dit huis te gaan herinrichten.

Over het verloop zal ik in een aparte pagina  schrijven. 

 

Bovenstaand huis is gemaakt door een vader van

vrienden van ons. Het was een cadeau voor de

dochters, maar deze meiden waren geen

poppenhuiskinderen en probereerden het zo snel

mogelijk te slopen. Hun Opa had het met liefde

gemaakt en ingericht en zij hadden andere ideeen

over poppenhuizen. Het verhuisde naar zolder en

omdat onze vrienden verhuisden, kreeg ik het. 

Ik dacht meteen, heee het zal toch niet? Bij ons

hangt een foto van het huis waarin ik in mijn

jeugd woonde en het leek als 2 druppels water. 

Wat ben ik blij met dit huis. Ik zal het ook naar

de Opa noemen. 

Ik hou je op de hoogte en zal meer foto´s van

dit huis gaan plaatsen.  

 

 

Van een ander leeg poppenhuis heb ik nog geen

foto´s maar is ook een grachtenhuis maar welk ?????

 

 

Dit was een cadeautje voor de opening van een

poppenhuis winkeltje.

 

 

De laatste monnikken/klus is de inrichting van

 een buikkastje

bij Atelier1:12 in Sliedrecht.

Er zit licht in en de inrichting is zo piepklein

1:144 dat je het eigenlijk alleen met een

pincet kunt vasthouden.

 

 

 

 

 

 

Een eetkamerstoeltje, dat nog geschilderd

en bekleed moet worden.

 

 

Zo ziet het er nu uit, maar hou je op de hoogte

van mijn verdere vorderingen. 

 

 

 

 

Verder borduur, haak, brei ik van alles voor

mijn huizen.

 

 

 

 

Het is een meisje met een hondje, maar heb

het nog niet ingelijst, dus niet zo duidelijk.

 

 

Het was een hele klus, deze trap te maken.Ik zag hem bij een lijstenmaker in een oud echt huis. Ik dacht zo eentje wil ik in mijn poppenhuis. Rekenen en tekenen en zo is hij geworden. Nog niet alle blaadjes zitten eraan. Die blaadjes heb ik geklopt van bloemendraad en toen gebogen.

 

 

Breien voor mijn poppenhuis bewoners geeft zoveel voldoening. Je begint er aan en halverwege denk ik altijd, wie dit doet....... Net als je de moed wilt opgeven, begint het patroon vorm te krijgen en wil je het breisel aanzien. Deze Prado dame was dit keer de gelukkige. Mijn 80-jarige moeder heeft dit pakje gemaakt.

 

 

In een van mijn huizen komt een bruidswinkel. Daarin horen ook avondjurken. Wederom was een Pradodame het lijdend voorwerp, omdat ik altijd eerst proeven maak. Deze jurk moest genaaid worden, want iedere lijmsoort gaf vlekjes op de satijn.

 

 

   

 

Mijn schoonouders hadden vroeger zo'n lamp, het leek me zo leuk om er ook zo een in mijn huis te hebben. Toen ik deze maakte, had ik geen kaas gegeten van electra.

 

 

Later maakte ik deze hanglamp, die ook echt brandt.

 

Je ziet het er niet aan af, maar aan dit jurkje werkte ik

toch 2,5 uur, maar vond het zeker de moeite waard.

 

 

katoenen poppenjurkje voor een pop van 7,5 cm.

 

 

 

Dit zijn cadeautjes die vrienden van me voor me meenamen van hun vakantie.

 

Wordt dus vervolgd.