Ons dak en liquid rubber.
Zoals jullie van mij gewend zijn, doe ik over van alles verslag.
Zo ook over onze kennismaking met liquid rubber van Gribbon.
De hele winter lekte ons dak en stonden er overal emmertjes
klaarom het lekwater op te vangen.
Het werd eens heel erg, toen onze schoondochter zomaar een
plons water op haar hoofd kreeg tijdens het Kerst-etentje.
Maar in de winter kun je geen dak vernieuwen, dus wachten tot
de zomer.
Frans dacht nog enkele lekplekken gedicht te hebben, maar
steeds werden we verrast door een lek op een andere plek.
Zo zag het dak eruit aan het begin
De Nederlandse Weergoden zijn erg wispelturig en ons
hele dak open gooien om het rubberoid te vernieuwen
is een hachelijke zaak.
Later bleek ook nog een dure zaak. Want de afvoer van
die dak-bedekking kan niet in onze plaats en moet
verder weg gebeuren en tegen een behoorlijke betaling,
want het is chemisch afval.
Als fervente internetster ging ik zoeken op internet naar
verschillende dakbedekkingen en zo kwam ik uit op
Liquid Rubber, pas 2 jaar in Nederland .
De filmpjes zagen er veelbelovend uit, wat je er allemaal
mee kon doen, was enorm. Maar was het wat voor ons?
Bij een wat beter geoutilleerd bouwbedrijf gevraagd en
daar kenden ze het wel, hadden eens een proefpot gehad.
Uiteindelijk kochten wij 2 emmers. Het rubber was
non-toxologisch, spullen met water schoon te maken en
900% rekbaar. Allemaal voordelen die ons erg
aanspraken.
Manlief deed het voorbereidende werk: stoeptegels en
polystyreen-platen verplaatsen, het hele dak met een
staalborstel borstelen, want al het vuil moest van het
dak af.
De dag brak aan dat wij aan het echte smeerwerk
begonnen.
Voor het eerst een emmer openden en Frans begon te
roeren. Wij schrokken ons een rubbertje.
eerst moest alles in het midden gestapeld worden.
Wat was dat rubber dik!!!!!! Frans roeren, maar het
bleef een dikke brei.
De Dwergen van Sneeuwwitje gingen altijd vrolijk aan
de slag, dus wij ook onder het zingen van:
“Hi ho hi ho, het dak dat doen we zo,
We smeren en we draaien en dan gaat het zo.
“ (duim omhoog.) 10x
Wat viel dat tegen. Het rubber leek wel dikke teer.
We maakten een plan en Frans begon te smeren aan
een opstaande kant en ik zou met vlies er achter
aankomen en dan afsmeren.
Maar na Frans zijn smeerwerk van 2 meter bleek het
al zo droog te zijn, dat het vlies niet bleef plakken.
Verandering van strategie :
Ik zou per 10 cm gaan werken en Frans zou het platte
dak gaan smeren.
Denk niet dat de strategie zonder slag of stoot
veranderd werd, nee, dat gaat gepaard met veel
discussie, want..... en zouden we .....
nee het kan toch..........,nou ja....................,
maar.................... enz. enz.
Waarom deze verdeling: Frans platte dak en ik randen ?
Ik heb een 1:12 oog, vanwege mijn poppenhuizen
hobby.
Frans noemt het anders: hij noemt het seks met mieren
hebben, begrijpt u wat hij bedoelt? Ik niet.
Onder een opgeslagen lood flap koekeloeren gaat alleen
maar liggend en ik ging plat liggend smeren, vlies er op
plakken en weer smeren. Maar het rubber zat in een
emmer van 16 liter en mijn armen steeds in die emmer
met prut steken, deed mijn spiertjes geen goed.
We namen een yoghurt emmertje, maar overgieten
ging niet, dus mijn soeplepel moest er aan geloven.
Ziet u het voor u?
"Kijk uit, het gaat er overheen, nee joh, giet jij nu maar
door, ik zorg wel dat het in het emmertje komt".
En dat in een bloedhitte, met hoedje op, dat wij nog
bij elkaar zijn, is bijna niet te geloven.
Ik gooide per ongeluk een emmertje water om en het
water verdween heel snel. Hee….. hoe kan dat nou?
Het kon niet zo snel verdampt zijn. Dit was gek.
Nagevraagd bij de rubber verkoper en die vertelde ons
dat rubberroid helemaal poreus kan zijn.
Na nog wat water op het dak gemorst te hebben,
moest dat wel de oorzaak zijn en daarom hadden de
reparaties nooit geholpen.
hier komt geen druppeltje meer doorheen
alles in de liquid rubber.
Alle 3 opstaande zijden werden zo met dat liquid
rubber behandeld.
Wie kan er zeggen dat ze liggend werkt, meestal
denkt men dan aan een ander beroep.
Sommige dagen waren erg warm en dan kwam de
hitte van boven en ook van het zwarte dak.
Zweten dus.
Liggend op een zwart dak, nou doe het ons maar
eens na.
Wat ik nog vergeet te vertellen is dat ik hoogtevrees
heb. De ladder opklimmen gaat nog goed, maar er
af is een ander verhaal. Gelukkig staat er naast de
ladder een stalen pijp, die eens als zendmast diende.
Iedere keer aan het einde van de dag of als er een
sanitaire stop nodig was, greep ik mij aan de pijp
vast, als was het mijn grootste liefde.
Probeerde met ware doodsverachting mijn voet van
de betonnen rand op de 2e trede van de ladder te
zetten, recht vooruit starend.
liggend aan het werk
Het water gutste onder mijn hoedje (tegen de zon)
uit en voelde dan de tree, de pijp nog vaster
omklemmend , mijn 2e voet er bij en dan alle goden
om zegen vragend, stortte ik mij op de betonnen rand ,
greep die zo stijf vast, schuifelde mijn ander voet
weer een tree lager en daarna kon ik de trap vast
grijpen, nog steeds de blik op oneindig en uiteindelijk
vond ik Moeder aarde, onder het slaken van een
opluchtende zucht. Blij verwelkomt door onze hond.
Over de sanitaire stop ga ik natuurlijk niets vertellen,
behalve dat mijn prachtige slip nu in mijn museum
kan hangen, want door al het werk bleek ik wat af te
vallen en tijdens het werk begon mijn spijkerbroek af
te zakken en om mijn spijkerbroek niet op het dak op
mijn knieeën te laten zakken, trok ik de hele zooi
omhoog, waar door ik nu een berubberde slip bezit.
We weten nu dat liquid rubber echt aan stenen plakt
en dat ons dak nu bijna een pierenbadje is, als we de
afvoer dicht zouden stoppen.
Na 2 weken was de eerste laag van het dak helemaal
gesmeerd, maar voor we de 2e laag helemaal
gesmeerd hadden, wilden we de aansluiting op de
staande muur goed controleren. Wat we daar zagen
was ongelooflijk, want de loodflap was verstopt
(weggewerkt) onder het beton en nooit door de
bouwer aansluitend in de muur verwerkt.
Maar ……. Wat was nu de beste oplossing?
Gribbon, de importeur van het liquid rubber gemaild
en het antwoord kwam snel, rubber met vlies
vervangt de loodflap.
liggend gaat alles beter.
Wat nu te doen, toch een loodflap? Of een loodflap
met daaronder vlies met rubber of alleen vlies met
rubber.
Alle voors en tegens afwegend kozen wij voor vlies
met rubber.
De ingeslepen sleuf moest goed schoon geborsteld
worden.
Het leek de Sahara wel wat er uit kwam. Ik mocht
weer liggend gaan rubberen en vliezen. Om het goed
in de sleuf te krijgen, smeerde ik soms zelfs het vlies
aan een kant in en duwde dat dan in de sleuf met de
achterkant van een lepel, wetend dat het zo goed vast
kon hechten.
Bij de sloop van de oude aanhechting van het dak en
muur bleek een gleuf te zitten, die overbrugd moest
worden. Vroeger deed je dat met een loodflap, maar
die dichtte niet zo goed af, als we nu met liquid
rubber konden doen.
De opengemaakte hoeken, aansluitingen en alles wat
tegenkwamen, konden we afdekken met vlies en
rubber en na de 2e laag er op gesmeerd te hebben,
waren wij er bijna zeker van dat ons dak dicht was.
Gisteren was ons hele dak voor de 2e keer afgesmeerd
en wilden wij er 3 dagen niet op lopen, zodat het goed
kan drogen. Of dat nodig is, weten we niet, maar
“safety first”.
Het blijft lachen nu de klus bijna geklaard is.
Stiekum kijken we uit ons slaapkamer raam of
koekeloeren op het dak door op de ladder te klimmen.
Lieve regen, wacht eventjes, want het is nog niet
helemaal droog. Wij merkten al dat als het voor
totale droging nog nat werd, het weer bruin wordt.
Het rubber is nl. bruin als je het er op smeert en
wordt zwart als het droogt. Raar spul dat rubber.
In mijn enthousiasme heb ik de zolen van mijn
'heerlijk-lopende-honden-uitlaat-laarzen', die lekten
op de aansluiting van schacht ingesmeerd.
Op de schacht is het droog, maar de zolen geven nog
wat af. Maar het duurt nog lang voor het weer
winterlaarzen-weer is.
Daarna bedacht ik me dat het leuk zou zijn een
bloembak van een t-shirt te maken.
Toen ik me dat bedacht stond de kwast al in een
emmer water, ik plukte die kwast uit het water en
begon het t-shirt in te smeren.
Een paar dagen later nog een keer.
Het shirt over een bakje water gelegd en……
het liet water door.
O wat schrik, zou het wel goed werken op het
dak??????
Daarna weer ingesmeerd met 2 echte lagen volle
rubber en na droging over een emmer gehangen en
vastgemaakt…….. ja hoor, er kwam geen water meer
door.
Er komen allerlei ideeën boven borrelen.
Maar eerst moet het dak af, want er moet nog een
betonnen rand ingesmeerd worden, de loodflappen en
de overstekende betonnen rand behandeld worden
met vlies en rubber en daarna…… alles terugzetten.
We hadden 3 emmers van 16 liter gepland, maar het
werden er 4.
Daar staat tegenover dat we veel meer werk dan
gedacht hebben gedaan.
De samenstelling van het rubber in de eerste 2
emmers was heel dik en de 2 laatste emmers veel
meer vloeibaar en daardoor beter smeerbaar en had
in het begin minder moeite gekost. Ik had soms
kracht nodig om mijn kwast van mijn werkhand-
schoentjes los te trekken. Mijn schoenen zaten soms
vast aan het dak, want de synthetische laag hechtte
op het rubber en daarna schopte ik mijn schoenen uit.
Wij zijn grote klussen gewend, denk aan casco bouw,
polyester bootjes bouwen en nog veel meer.
Dit valt onder de zeer grote klus, met veel spierpijn
en ander pijntjes, maar het was toch heerlijk om te
doen en de houdbaarheids garantie is volgens Gribbon
10 tot 25 jaar. Die 10 jaar halen we wel,
maar of wij met onze leeftijd het resultaat over 25
jaar nog meemaken, valt te bezien. Waarschijnlijk
zijn we dan al, zoals prof dr. Smalhout het noemt
over de rand gevallen.
Onze buurman vraagt zich af of we zoals hij dat
noemt weer iets goedkoops en iets nieuws op het
dak gesmeerd hebben, maar wedden dat hij ook
nog eens overstapt op Liquid rubber?
Maar alles samenvattend:
wij zijn erg tevreden.
Het was de zware klus waard.
Laat de regen maar komen.
zoals het dak er nu uitziet
We hebben de eerste stevige hoosbuien gehad.
Natuurlijk heb ik uren naar het dak zitten staren,
het regenwater stroomt gladjes
weg. Ook beneden in de huiskamer heb ik het
plafond constant in de gaten gehouden.
Vroeger zag ik de kringen heeeel langzaam groter
worden, maar nu ook niet meer.
Zou het echt???????
We wachten met het plafond repareren tot in het
najaar.
Want teveel enthousiasme .........
Wordt vervolgd.
