Mijn poppenhuis.
Nog steeds nieuwsgierig?
Dan gaan we verder.
Altijd in de maak !
Ik moet maar eens nieuwe foto´s maken.
Deze foto´s zijn met mijn oude camera gemaakt en
schreeuwen om mooiere afdrukken.
Maar wil ze toch laten zien, zodat je een beetje idee krijgt
van mijn passie.
Mijn gedachten dat poppenhuizen-mensen niet volwassen waren
geworden en er een steekje aan hen loszat, heb ik door schade
en schande naar het land der fabelen moeten verwijzen.
Ik werd gegrepen door het miniatuurvirus en blijf er dag en
nacht mee bezig. Al is het alleen maar in gedachten.
Toen ik eenmaal besloten had aan een poppenhuis te
beginnen, wilde ik geen huis, maar het in een antieke
kast maken.
Ik zag in de P&M een eettafel met stoelen en begon
aan deze stoel. Mijn moeder was een enthousiast lijdend voorwerp
en mijn 1e stoeltje was voor haar. Daarna een Friese wandklok en
daarna een buikkast. Toen ik dat mooi genoeg vond, was het tijd om
de kast te ontruimen en met de rotklussen die je altijd eerst moet
doen te beginnen.
Daarna begon het maken van de inrichting.
Zelfs in een poppenhuis kan het stoffig zijn.
In ieder huis hoort een keuken, je ziet nog een
mijn eerst gemaakte keuken stoeltjes.
Ik had op een profiel eens deze slaapkamer afgebeeld
en men dacht dat het mijn eigen slaapkamer was.
In een huis kan geen toilet ontbreken.
De trap is bekleed met een door mijn moeder
geborduurde loper, ook de andere kleedjes.
Dit is het winkeltje dat ik ook in de kast wilde.
De dame achter de toonbank moest een Amsterdamse
uitstraling hebben. De lampjes op de achtergrond zijn
gemaakt van automaten balletjes.
Verder heb ik diverse kamertjes gemaakt o.a.
Deze was voor mijn moeder.
Het is hierop niet te zien, maar achter de geopende
deur is licht, zodat je het idee krijgt, dat je naar buiten
de tuin in kijkt.
Er moest een Duitse herder in.
Dit is een kijkkamertje met daarin een ballerina die
klaarzit om op reis te gaan.
Kerstkamer mag nooit ontbreken.
Op deze zelf ontworpen canapé ben ik reuze trots en er
ligt een breiwerkje op en een cadeau gekregen kussentje met mijn
M er op geborduurd.
Bovenstaand poppenhuis heb ik van mijn vriendin geerfd.
Als je goed kijkt zie je mij op de veranda staan.
Van andere vrienden kreeg ik dit poppenhuis, wat bijna
exact op het ouderlijk huis lijkt. Eerder heb je mijn
ouders met mij als klein kind op een stoep voor het
huis zien staan.
Ik popel om dit huis te gaan herinrichten.
Over het verloop zal ik in een aparte pagina schrijven.
Bovenstaand huis is gemaakt door een vader van
vrienden van ons. Het was een cadeau voor de
dochters, maar deze meiden waren geen
poppenhuiskinderen en probereerden het zo snel
mogelijk te slopen. Hun Opa had het met liefde
gemaakt en ingericht en zij hadden andere ideeen
over poppenhuizen. Het verhuisde naar zolder en
omdat onze vrienden verhuisden, kreeg ik het.
Ik dacht meteen, heee het zal toch niet? Bij ons
hangt een foto van het huis waarin ik in mijn
jeugd woonde en het leek als 2 druppels water.
Wat ben ik blij met dit huis. Ik zal het ook naar
de Opa noemen.
Ik hou je op de hoogte en zal meer foto´s van
dit huis gaan plaatsen.
Van een ander leeg poppenhuis heb ik nog geen
foto´s maar is ook een grachtenhuis maar welk ?????
Dit was een cadeautje voor de opening van een
poppenhuis winkeltje.
De laatste monnikken/klus is de inrichting van
een buikkastje
bij Atelier1:12 in Sliedrecht.
Er zit licht in en de inrichting is zo piepklein
1:144 dat je het eigenlijk alleen met een
pincet kunt vasthouden.
Een eetkamerstoeltje, dat nog geschilderd
en bekleed moet worden.
Zo ziet het er nu uit, maar hou je op de hoogte
van mijn verdere vorderingen.
Verder borduur, haak, brei ik van alles voor
mijn huizen.
Het is een meisje met een hondje, maar heb
het nog niet ingelijst, dus niet zo duidelijk.
Het was een hele klus, deze trap te maken. Ik zag hem bij
een lijstenmaker in een oud echt huis. Ik dacht zo eentje
wil ik in mijn poppenhuis. Rekenen en tekenen en zo is hij
geworden. Nog niet alle blaadjes zitten eraan.
Die blaadjes heb ik geklopt van bloemendraad en toen gebogen.
Breien voor mijn poppenhuis bewoners geeft zoveel voldoening.
Je begint er aan en halverwege denk ik altijd, wie dit doet.......
Net als je de moed wilt opgeven, begint het patroon vorm te
krijgen en wil je het breisel aanzien. Deze Prado dame was dit
keer de gelukkige. Mijn 80-jarige moeder heeft dit pakje
gemaakt.
In een van mijn huizen komt een bruidswinkel.
Daarin horen ook avondjurken. Wederom was een Pradodame het
lijdend voorwerp, omdat ik altijd eerst proeven maak.
Deze jurk moest genaaid worden, want iedere lijmsoort gaf vlekjes.
Mijn schoonouders hadden vroeger zo'n lamp, het leek me zo
leuk om er ook zo een in mijn huis te hebben.
Toen ik deze maakte, had ik geen kaas gegeten van electra.
Later maakte ik deze hanglamp, die ook echt brandt.
Je ziet het er niet aan af, maar aan dit jurkje werkte ik
toch 2,5 uur, maar vond het zeker de moeite waard.
katoenen poppenjurkje voor een pop van 7,5 cm.
Dit zijn cadeautjes die vrienden van me voor me meenamen van hun vakantie.
Wordt dus vervolgd.
